Эган Шыле
Эган Шыле (1890-1918) быў аўстрыйскім мастаком, які вядомы сваімі інтэнсіўнымі і экспрэсіўнымі працамі. Шыле нарадзіўся ў Тульне, горадзе недалёка ад Вены, у сям'і Адольфа і Марыі Шыле. Яго бацька быў чыгуначнікам, а маці - хатняй гаспадыняй. Дзяцінства Шыле было адзначана трагедыяй: яго бацька памёр ад пранцаў, калі яму было ўсяго 14 гадоў, а малодшая сястра памерла ад грыпу, калі яму было 16.
Шыле паступіў у Венскую акадэмію прыгожых мастацтваў ва ўзросце 16 гадоў, але хутка расчараваўся ў акадэмічным стылі жывапісу, якому там выкладалі. Яго больш цікавілі экспрэсіўныя і эмацыянальныя якасці мастацтва, і ён пачаў выпрацоўваць свой унікальны стыль.
У 1915 годзе Шыле ажаніўся з Эдыт Хармс, маладой жанчынай з заможнай сям'і, якая таксама цікавілася мастацтвам. У пары былі бурныя адносіны, але яны заставаліся разам да смерці Шыле.
На Шыле паўплывалі шэраг мастакоў, у тым ліку Густаў Клімт, Вінцэнт Ван Гог і Эдвард Мунк. Яго тэхніка вызначалася смелымі лініямі, скажонымі фігурамі, напружанай эмацыянальнай выразнасцю. Працы Шыле часта закраналі тэмы сэксуальнасці, смяротнасці і чалавечага выгляду.
Мастацкая кар'ера Шыле была перапыненая, калі ён памёр ад іспанкі ў 1918 годзе ва ўзросце 28 гадоў. Нягледзячы на кароткае жыццё, Шыле пакінуў значны след у свеце мастацтва, натхняючы будучыя пакаленні мастакоў сваім смелым і выразным стылем.
Вось 5 самых важных карцін Шыле:
-
"Самавідцы" (1911) - На гэтай карціне намаляваны дзве фігуры, адна мужчынская і адна жаночая, якія стаяць спіной да спіны з заплюшчанымі вачыма. Карціна - гэта даследаванне ўнутранага "я" і падсвядомасці.
-
«Мёртвая маці» (1910) - гэтая карціна з'яўляецца глыбока эмацыйным вобразам маці Шыле пасля яе смерці. Карціна грубая і інтуітыўная, паказвае боль і тугу, якія адчуваў Шыле пры страце маці.
-
«Жанчына, якая сядзіць з сагнутымі каленямі» (1917) — на гэтай карціне намалявана жанчына, якая сядзіць на крэсле, сагнуўшы калені і абхапіўшы нагу рукамі. Карціна з'яўляецца даследаваннем жаночага аблічча, якое паказвае цікавасць Шыле да чалавечага цела і яго экспрэсіўнага патэнцыялу.
-
«Партрэт Уолі Нойзіл» (1912) — гэтая карціна з'яўляецца партрэтам каханай і музы Шыле Уолі Нойзіл. Карціна адрозніваецца напружанай эмацыянальнай выразнасцю, смелай графічнасцю.
-
"Абдымкі" (1917) - На гэтай карціне намаляваны дзве аголеныя фігуры, сціснутыя ў абдымках, іх целы пераплецены. Карціна з'яўляецца святам чалавечай сэксуальнасці і прыгажосці чалавечай формы, і гэта адна з самых вядомых работ Шыле.