Каміль Пісаро
Каміль Пісаро - французскі жывапісец, які нарадзіўся 10 ліпеня 1830 года ў Шарлоце-Амаліі, на востраве Сэнт-Томас у Дацкай Вест-Індыі (цяпер Амерыканскія Віргінскія астравы). Яго бацькі былі французскага і партугальскага яўрэйскага паходжання, а бацька быў паспяховым гандляром. Калі яму было дванаццаць гадоў, Пісара пераехаў у Парыж, каб паступіць у школу, дзе выявіў сваю запал да мастацтва.
Раннія карціны Пісара знаходзіліся пад моцным уплывам Барбізонскай школы пейзажнага жывапісу, якая падкрэслівала натуралістычныя назіранні і жывапіс пленэра. У 1855 годзе ён сустрэў маладога мастака па імені Клод Манэ, які пазнаёміў яго з імпрэсіянісцкім рухам. Пісара стаў ключавым членам групы імпрэсіяністаў і выстаўляў свае працы на ўсіх іх васьмі выставах, акрамя адной.
У 1871 годзе Пісара ажаніўся на Джулі Веле, маладой францужанцы, і ў іх было восем дзяцей. Пісара таксама сябраваў з іншымі мастакамі, у тым ліку з Эдгарам Дэга, Полем Сезанам і Жоржам Сёра.
На працягу ўсяго жыцця Пісара працаваў у розных месцах, у тым ліку ў Францыі, Англіі, Венесуэле і Даніі. Ён асабліва любіў вясковыя пейзажы і часта маляваў сцэны фермераў, палёў і дрэў. Яго тэхніка характарызавалася свабоднымі, бачнымі мазкамі і яркай каляровай палітрай, абодва з якіх былі адметнымі рысамі імпрэсіянізму.
Уплыў Пісара на свет мастацтва быў значным. Ён быў настаўнікам многіх маладых мастакоў, у тым ліку Поля Гагена і Жоржа Сёра, і яго працы адыгралі ключавую ролю ў развіцці постімпрэсіянізму і неаімпрэсіянізму. Сёння яго карціны можна знайсці ў музеях па ўсім свеце, у тым ліку ў Метрапалітэн-музеі ў Нью-Ёрку, Музеі Орсэ ў Парыжы і Нацыянальнай галерэі ў Лондане.
Вось пяць найбольш важных карцін Пісара:
-
«Пейзаж у Пантуазе» (1874) — гэтая карціна з'яўляецца адной з самых вядомых работ Пісара і паказвае сельскі пейзаж з дрэвамі, палямі і ракой на заднім плане.
-
«Начны бульвар Манмартр» (1897) — на гэтай карціне намалявана ажыўленая начная вуліца Парыжа з яркімі агнямі і водбліскамі на мокрым тратуары.
-
«Сялянка ў саламяным капелюшы» (1881) — партрэт маладой дзяўчыны ў полі адлюстроўвае нявіннасць і прыгажосць вясковага жыцця.
-
«Чырвоныя дахі, куток вёскі» (1877) — на гэтай карціне дэманструюцца характэрныя свабодныя мазкі і яркія колеры Пісара з акцэнтам на дахах вясковых дамоў.
-
«Жніво» (1882) - На гэтай карціне намалявана група фермераў, якія працуюць у полі, з прыгожым пейзажам на заднім плане. Гэта дэманструе імкненне Пісара захапіць прыгажосць вясковага жыцця і свету прыроды.
